Histori Nentori Me Cibuke Dhe Letra

E kapa nje me ne fund. Bah, qull ne djerse cdo dreke, (ne dreke eshte koha kur ndodhin) dhe nuk marr vesh gje fare se c’po me ndodh.
E pashe shume mire skenen. Nje xhaxha po ecte ne vijat e bardha, veshur me xhupin e tij te lekurte, ashtu I kerrusur, I dobet, I lodhur, sikur rrinte tere kohes duke teshtire dhe terhequr hundet. Terhiqte nje biciklete me parafango shkelqyese teneqeje ngarkuar me disa qese. Arriti mu ne buze te trotuarit, dhe aty ndaloi, (nuk hipte dot ne trotuar perpara se te merrej me ate pune, jo, per qamet!)
Ndaloi dhe nxorri nje llulle nga xhepi. E mbushi mire e mire duke u cakerrmisur me ca gjera te cuditshme aty nen xhup, me ca si qese neper duar, dhe e ndezi. Filloi ta tymoste. (tani qe po e kujtoj, mos ishte bar ajo qe po pinte xhaxhai? Ca nuk ndodh…)
Dy cuna, ne filim ishin si te vegjel, pastaj u shfaqen ne moshe rreth 25’ave, e zune per krahesh dhe e ngjiten ne trotuar. Ata ulerinin me sa kishin ne koke. Bicikleta ra ne toke, e njeri nga ata, duke terhequr zvarre xhaxhain, e shkeli, u pengua e ra. U cua duke u fshire, po syte i kishte nga xhaxhai, ca sy tere inat, deri ne dhune, ashtu si dhe tjetri.
Plaku I kishte shqyer syte e veta per qejf ,duke qene se nuk po kuptonte c’po ndodhte.
Pse more plak, more pis plak.. pse pi letra?
Pse tymos letra te thashe! I bertiste tjetri. Ti a e di qe letrat nuk pihen?
Po pse more qen pse…. Po ca je ti more… po ku ka njeri te beje keshtu si ty more…
Nderkohe vijne dhe ca burra. Ata hyjne ti ndajne ne fillim. Ca nga cunat ,sepse ishin bere shume ata cunat, u uleriten atyre burrave qe ose ti ndihmonin, ose ti linin rehat. Sepse xhaja po pinte letra ne llullen e tij. Ata burrat e zune xhajen per krahesh dhe ata. Madje filluan duke u zene me djemte per tu zene vendin ne krahet e xhajes.
Ca gra aty verdalle, me qese pazari e dore rrinin e ja benin “pupupupu”
Kaloi dhe njera, mu ne mes te cunave, me jeanset e ngjitura ne bythkat e saj, me epute te kuqe dhe xhuboks I cuditshem zhapone.
Pervec nje burri, asnje tjeter nuk ia hodhi syte. Nuk mund ta linin xhaxhon.
Nderkohe vjen polici. Pastaj dhe polici trafikut.
Ca ka ketu? Mos bertisni qena… kush? Letra? Bixhozi?
Jo… letra thjesht..
P po,letra, plaku keq…
Po c’ne… mbase duhet ta cojme ne hetuesi. Madje, jo mbase. Ta marrim njehere ne hetuesi.
Jo, ketij I duhet vene gjobe. Ca beri qepare ne vijat e bardha ky?
Njerezit aty verdalle ishin bere shume. Rruga ishte bllokuar, makinat u binin borive ngjeshur ne trafik. Rremuje e madhe. Policia levizte nga te kater anet me makina rreth e rrotull sheshit para bashkise se Durresit. Ne qender nuk futeshin dot. Degjoheshin dhe sirena zjarrfiksesh… thane qe pane dhe njerez me hunj ne dore…
Pasi ke pare nje skene te tille, ulur ne bythe, mbuluar ne djerse, me frymemarrje te renduar, te lindin qindra pyetje ne koke, dhe nga skena, nga pyetjet, nga ankthi, behesh akoma dhe me shume lemsh.
Pse xhaja tymoste letra? Nese jo, pse ata cunat I thonin qe ai po pinte letra?
Po edhe sikur t epinte letra, apo dhe marijuane, cju duhej atyre ca bente xhaja?
Pse duhet te mos dale, njeriu, qofte dhe xhaje nga turma?
Pse njeriu, qofte dhe I cmendur, nuk u dashka lene te pije letra?
Pse njerezit jane te tere ne nje mendje? Pse shteti nuk I jep lirine njeriut te beje cte doje?
Pse une kam rreth nje muaj qe shoh keshtu enderrash?
Mos jam cmendur gje?
Mos eshte faze fillestare cmendurie?
Mos duhet te vizitohem?
Kush di te me ktheje pergjigje?
Kam kaq kohe qe shoh enderra te cuditshme, qe kur zgjohem, nga nje gjume si kllapi, nuk I mbaj mend. Por, me ne fund kete enderr e kapa. E kapa, e lidha me germa dhe ja ku jam tani.
Mos eshte ngjites surrealizmi?
Po pse njeriu duhet te beje kaq shume pyetje?



14.11.2007
Marre nga nje enderr e vertete,
Homazh I pandergjegjshem per Danil I. Harms