JOLLY !!!

Po mpihem nga I ftohti. Era fryn nga te kater anet e ketij vagoni te mallkuar te ketij treni leshi qe me la mendja te merrja. Ahhh, po! Edhe shiu duhej tani! bjer o shi bjer! Ja dhe uji qe futet per qejfin e tij ne vagon e lag sediljet pa I marre leje njeriu fare!
Dhe ky mut treni qe ecen me nje ritem breshke!
Drejt vlores. Vetem. Gjashte ore rruge. Aq jane kam pershtypjen.
Vagon interesant ky ketu. Tete ndarje, nga dy kolltuke dysh secila.
Jane ulur ne to nje cift fshataresh te trashe me vajzene tyre po te trashe ma merr mendja, (megjithse e pashe me te tjera mendime, nuk e mohoj) dy vajza shume te shemtuara e te vrara nga jeta qe udhetonin me gjyshen e tyre dhe vetem qeshnin e kukuriseshin tere rruges. Me ata dhembe te trashe e me lekuren tere prenka e quka ato jane… vajza pa moshe! Vetem keshtu me vjen ti quaj.
Tre personat e tjere jane nje cift tjeter, aspak I rendesishem sepse tere vemendjen po ma terheq vajza e tyre e vogel! Me mendjen time I jap nja 2 – 3 vjece.
Femije fantastik! Rrezaton drite! Si te rrallet njerez qe rezatojne drite, te tipit Sharon Stone e Meg Ryan. Floke bjonde, sy blu te erret, (shenje fisnikerie kjo) lekura e bardhe si e mermerte ariane. Mbi te gjitha qeshja e saj diellore me bejne ta dashuroj menjehere! c'femije I levizshem! Tere jete, gjalleri, nxitje, energji, ngrohtesi!
Po me shkund me themel nga zymtesia ime e dashur! Me vjen te ulem ne gjunje, ti flas, ta guxhulis, ta bej te qeshe, qeshe pa pushim deri ne shkrirje!
Dua te luaj me te aty ulur ne toke! Te hidhem, perplasem, eci, rrezohem, vritem! Te qaj!
Dhe te tere te hidhen perpjete per te me shpetuar nga vdekja e sigurte e gervishtjes se lehte ne gju!
Por… askush nuk e can koken per mua! Askush! Mbase atyre u pelqen te shohin tek vuaj!
Po me lezeton shume kjo pozite gati martire qe po me ve perfund keto momente.
Ne fund te fundit, c’me duhet mua me kete vagon ngjyrash e fytyrash VanGhogeske, e fshatare me rroba te kuqe, jeshile, roze e te verdhe!
Me ziejne nje buqete hallesh ne koke, te tere spektrave hallore egzistente.
Tmerrsisht I merzitur, stresuar, goditur, plagosur, gerricur, zymtuar!
Nuk me shtyhej as nje sekonde me teper ne jeten time momentalisht gri ne te zeze. Me kete sfond gjithashtu gri ne te erret resh e shiu!
Dhe vendosa tabelen “STOP” !
Mora trenin, pikerisht trenin dhe jo ndonje mjet tjeter, per te zgjatur kohen e udhetimit, dhe u nisa per ne Vlore.
Aty kam shkuar gjithmone I ngarkuar e jam kthyer me forca. Mos eshte gje klima? Joo! Po te banoja ne Vlore me siguri do te shkoja ne…Durres! Pa dyshim! Sa me larg! Dhe me det!
Nuk pushoka as ky dreq shiu! S’mjafton I ftohti! Mbeta duke ngritur jaken e ulur fundin e xhupit. Po ngordh nga I ftohti. Me pelqeka kjo strukja ne xhupin tim! Edhe ky shiu rruges! Sa vjen e behet me I shtruar, I ngrohte, I sjellshem! Sikur te flet, te fton ne nje rrefim valtzi te embel, melankolik!
Ky shi I mallkuar! Ma shtoi melankoline qe me ka mberthyer e s’po me le tere keto jave! Me ka marre malli te shoh filma me kartona! Dua te shoh Ken Shiron, e te rrihem me kalamajte e lagjes si te isha ai. (ketij gomarit ketu po I rrembushen syte! Keshtu ben sa here eshte ne keto ujra po eshte burre ama, I mbylli syte dhe I gelltiti…)
Prape te qeshura? Me vjen ti ze me shqelma keto kafshe te egra! Qeshin ne ate injorancen e tyre! Banalitetin e tyre!
Hmm! Ajo e fejuara qenka e lezetshme! Paska forma te mira! Kofshe te plota! Gjoks…tere ai lume flokesh! Buze mishtore! Ta marre ne dore ndonje qender estetike e ben njeri! Yll! Jo si ato verdhacuket kockekryqtat kryeqytetase me dy kile boje ne fytyre!
Ja ky. Syrratsalduari! Filloi te shohe shtrember! Sikur do I ha gruan une!
Po ku merr vesh ti o idiot nga hallet! Ti s’ke pare femer me sy! Tani me ne fund u fejove! Do pish edhe ti nga kupa e shenjte!
Prape nje e qeshur. Mrekulli! Vajza e vogel po qesh. Nje e qeshur femije baraz me nje zane e re e sapolindur. Apo jo Piter Pan? Haha!
Nje femije te tille imagjinoj per vete! Do ta doja sa tre vetvete bashke! Engjell I prape!
Akoma ne erresire? Ahh! Tuneli! Po!
E fundit gje qe pashe ne drite ishin syte blu e erret e femijes...
…
nuk e morem vesh c’ishte, te pakten une nuk e kuptova c’ndodhi ato dy minuta tunel qe kaluam.e qare a e qeshur ishte ajo ulerime e tejzgjatur! Ne erresire! Aty ndodhi dicka! Se paskam degjuar vetem une! Te tere e paskan degjuar! Paskan mbetur si te shastisur! Dhe pse me shohin mua?
Kush qau-qeshi? Ndoshta vajza e vogel? Ajo edhe tani po buzeqesh.
Po une? Syte e lagur? …Uhh! Paska dale dielli…
Joker! Asnjeri nuk kishte qeshur apo qare. Ishte ai, dora vete! Jolly! I lindur nga nje gote rakie, nje fryme fyelli, nje goditje tamburi! Nga nje e qare burri! Perendia e te qeshures! Ai kishte qeshur ne tunel, lindur nga peshtjellimet e mia. Si zoti qe derdh gjakun e tij ne kryq per mekatet e te tjereve, ai jep frymen e tij, te qeshuren e tij per te rrembyer marazet e njerezve.
Gjithcka zgjidhet me nje te qeshur! Probleme? Do te ikesh nga to? Do ti perballosh? Do ti zgjidhesh?
Hahhaha! C’idiotsi! Ke kohe? Ke kohe te merresh me problemet e ti zgjidhesh? Neser vdes o injorant I kohes tende. Sot! Sot eshte dita per ty. Sot qesh! QESH! C’do te mbash mend pas jetes? Hallet? Lotet? Vuajtjen? Mendon se do ti zgjidhesh?
Hahahhahaha! Hahahhahaha! Vetem te qeshuren e femijes do te kujtosh ne te qinten e sekondes qe te mbetet per te menduar kur te perplaset treni dhe ti te mos egsistosh me.
Qesh qesh se asgje s’do ndjesh! Kjo eshte kenga e Jollit! Perendise se burrit ne nevoje! Perendise qe u duhet vertet njerzve! Perendise!
Me tha dikush dicka ne vesh ndersa me majat e dy gishtave tregues te shpirtit me vidhte tere pakon e rende me fjongo melankolie qe mbaja ne zemer. Me kendoi nje varg kenge qe s’e mbaj mend mire.
Hahaha! C’budallalleqe qe mendoj e bej! sa turp! C’me kishte zene? Si femije qaraman, si femer e tradhetuar per here te pare! Ik mor!
Ti shuaj tere c’shkruaja me pare ne copa letre. Ja! I grisa. Ti hedh me mire nga dritarja.
U shkri lepurushja e vogel qe hodha letrat une! Shih si qesh! I duken flutura!
Ku dreqin jam nisur keshtu? C’do bej poshte ne jug? Eshte dimer akoma. S’ka plazh o qyp! Do zbres ne stacionin e pare te ndaleses te kthehem ne shtepi.
Deri atehere… vajza, do bejme nje loje me letra?
Hahahaha!